بررسی مفهوم اچ‌اس‌ای و کاربرد آن در صنعت

ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻢ اچ اس ای (HSE) در ﺻﻨﻌﺖ

در ﺑﺤﺚ ﺑﻬﺪاﺷﺖ و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎر، ﻫﻤﻪ ﻣﺎ اﻋﺘﻘﺎد دارﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺎرﮔﺮان ﺣﻖ دارﻧﺪ در ﻣﺤﻞ ﮐﺎر ﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻼ اﯾﻤﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و در ﺳﻼﻣﺖ و اﻣﻨﯿﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎزﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﺳﺎزی ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر، ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﻣﺮگ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﺎر، ﺻﺪﻣﺎت و اﯾﻤﻨﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺎرﮔﺮان اﺳﺖ.

ﺑﺎ دادن اﻃﻤﯿﻨﺎن ﺑﻪ ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﯾﺎن ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ ﺧﻄﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ، ﻣﯽ‌ﺗﻮان ﺑﻬره‌وری را ﺗﻘﻮﯾﺖ ﻧﻤﻮد، از اﻗﺘﺼﺎد ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﺮد و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﺎدﻻﻧﻪ‌ﺗﺮی ﺳﺎﺧﺖ. اچ اس ای ﻫﻤﺎن راﻫﮑﺎر ﻣﺪرن اﻣﺮوزی اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ اﯾﻦ اﻫﺪاف ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮان ﮐﻤﮏ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎر و زندگی ایمن و سالم بمانند. دنیای کار دائماً در حال تغییر و ﺗﺤﻮل اﺳﺖ.

ما می‌توانیم از علم و آگاهی برای درک و تسلط بر این تغییرات استفاده کنیم و این دانش به ما کمک خواهد کرد بتوانیم به راحتی بر نارسایی‌ها غلبه کنیم و امن‌ترین و بهترین مکان‌ها را برای کار و تجارت به کارفرمایان و کارگران هدیه دهیم.

موارد کاربرد اچ اس ای در صنایع مختلف

با توجه به اصل ماده 85 قانون کار، برای حفظ نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل‌هایی الزامی است که شورای عالی حفاظت فنی (جهت تامین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آن‌ها را تدوین می‌کنند و هدف آن جهت جلوگیری از بیماری‌های حرفه‌ای و تامین بهداشت کار و کارگر و محیط کار است.

این قانون را برای کلیه کارگاه‌ها، کارفرمایان، کارگران و کارآموزان تعریف کرده‌اند که تبصره‌ای نیز دارد که بر اساس آن کارگاه‌های خانوادگی نیز مشمول تمام مقررات این اصل بوده و مکلف به رعایت اصول ایمنی و بهداشت کار می‌باشند.

هم‌چنین با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از نیروی کار در بخش بهداشت و درمان مشغول ارائه خدمات می‌باشند طبق دستورالعملی باید مراکز بهداشتی درمانی که دارای حداقل 25 شاغل باشند، رئیس یا مدیر مرکز بهداشتی درمانی کمیته‌ای به نام کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار تشکیل دهد.

مفاهیم مهم در اچ اس ای


• HAZARD:
خطر یا مخاطره یعنی هر موضوعی که پتانسیل آسیب‌رسانی به انسان، سرمایه، محیط زیست و اعتبار را داشته باشد. به عنوان مثال ارتفاع یک خطر محسوب می‌شود زیرا پتانسیل آسیب‌رسانی را دارد.

DANGER: به معنای قرار گرفتن در معرض یک خطر می‌باشد.

SAFETY: یعنی درجه یا میزان دوری از خطر

INCIDENT: رویداد یا وقایع ناخواسته به گروهی از وقایع اطلاق می‌شود که فرآیندهای کاری را مختل می‌کنند.


INCIDENT
به دو دسته تقسیم‌بندی می شود:

ACCIDENT: زمانی که رویدادها پیامدهای نامطلوبی به همراه داشته باشند.

NEARMISS: زمانی که رویدادها پیامدهای نامطلوبی به همراه نداشته باشند و اصطلاحاً به خیر بگذرند.

انواع شرایط

عادی: شرایطی که برنامه‌ریزی شده و تحت کنترل است و افراد کارهای روزمره خود را انجام می‌دهند.

• غیرعادی: شرایطی که برنامه‌ریزی شده و تحت کنترل است ولی یک کار غیر روتین انجام می‌شود.

• اضطراری: وضعیت ناگواری که اثر آن بعد از وقوع یک حادثه هنوز ماندگار است و نیازمند یک اقدام آنی می‌باشد.

• بحرانی: شرایط بحرانی زمانی اتفاق می‌افتد که میزان نیازهای ما برای کنترل حادثه نسبت به منابعی که در دسترس داریم بیشتر است. نکته‌ای که اینجا قابل ذکر است این می‌باشد که در شرایط اضطراری میزان نیازهای ما در سازمان با میزان منابع برابری می‌کند.

• فجایع (DISASTER): فاجعه زمانی اتفاق می‌افتد که مجبور هستیم جان تعداد کمی از انسان‌ها را برای نجات جان تعداد بیشتری از انسان‌ها به خطر بیندازیم.

8 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *